De wereld van: Seppe Smits

• Naam: Seppe Smits
• Leeftijd: 30
• Nickname: Sleepy
• Favoriete bestemming: Absolut Park
• Welke board(s) rijd je: Vimana Snowboard (Koski)
• Goofy of regular: Goofy
• Instagram: @seppe.smits

Hey Seppe! Meervoudig wereldkampioen slopestyle! Je bent geboren in Wilrijk – België. Ver weg van de bergen… Neem ons mee in jouw wereld. Hoe ben je begonnen met jouw passie voor snowboarden?
“Eigenlijk op dezelfde manier als dat de meeste Belgen beginnen aan wintersport; ik ben samen met mijn ouders voor het eerst op skivakantie gegaan naar Gerlos toen ik drie jaar was. Daar heb ik leren skiën.

Ik ben altijd iemand geweest die graag verschillende sporten uitprobeerde en wanneer ik zag dat er meer en meer snowboarders op de piste kwamen, ben ik dit ook gaan proberen. Ik was 9 jaar, en ik had meteen de smaak te pakken. Ik heb daarna nog een jaar skiën en snowboarden gecombineerd, maar daarna zijn de skilatten snel op zolder verdwenen.
Een instructeur in Oostenrijk vond dat er wel wat talent in mij zat, dus raadde mijn ouders aan om wat vaker te gaan trainen met mij. Ik vond dit helemaal oké aangezien ik het snowboarden mega leuk vond. We begonnen dus in België ook naar de indoor pistes te gaan. Vanaf toen is het verder uit de hand gelopen, haha.”

De bergen, de sneeuw, de kick van een nieuwe trick. Als outdoor sporter speel je met de elementen van de natuur. Kun je omschrijven waarom snowboarden je passie is en welk gevoel het je geeft?
“De grootste reden waarom ik het snowboarden zo leuk vind, is omdat iedere dag een nieuwe uitdaging is. Ook zijn er eindeloos veel mogelijkheden om te snowboarden. In het freestylen alleen heb je al honderden verschillende tricks die je met verschillende grabs kan doen, op andere soort jumps. Ieder jaar komen er dan nog wat nieuwe tricks bij, dus de progressie houdt niet op. Daarnaast kan je ook nog de creatieve kant uitgaan en gaan filmen. Dit kan in het park, de streets, backcountry… Hier heb je dan weer compleet andere uitdagingen. Daarom ziet het ernaar uit dat het snowboarden niet snel zal ophouden voor mij.”

Wat was tot nu toe jouw hoogtepunt van het jaar?
“Er zijn nog niet zoveel hoogtepunten geweest, aangezien dat ik het grootste deel van het jaar heb moeten revalideren van een blessure die ik in november 2020 heb opgelopen. Ik heb in september wel een prachtige trip gedaan naar het Monte Rosa-gebergte, waar ik een nieuw splitboard heb getest. Hier gaat eind november een edit van verschijnen op het Mountains on Stage Film Festival op verschillende locaties in België.”

Je staat aan de top en hebt al veel gepresteerd. Zijn er nog dingen die je wil verbeteren aan je prestaties?
“Ik ben nooit de persoon geweest met de zwaarste en meest technische tricks, ik heb altijd geprobeerd om heel consistent te zijn en creatief te zijn met mijn runs op wedstrijden. Dit heeft zeker geholpen om goede resultaten te behalen. Maar het niveau begint nu echt wel hoog te liggen, dus de volgende stap zou zeker zijn om nog wat moeilijkere tricks bij te leren. Dit is alleen niet altijd gemakkelijk, nu ik wat ouder wordt haha.”

Hoe ziet jouw gemiddelde trainingsweek er uit? En hoe train je off season?
“Dit is echt iedere week heel anders. In de bergen hangt het heel hard af van de weersomstandigheden en de sneeuw. Op dagen wanneer ik lang snowboard, doe ik nadien nog wat recuperatie in het appartement of in de fitness (als we er eentje ter beschikking hebben). Als het slecht weer is, zijn de sessies in de fitness wat langer en zwaarder of doen we een alternatieve training. Off season probeer ik ook veel alternatieve trainingen te doen, zoals surfen en mountainbiken, in combinatie met andere conditie- en krachttrainingen om het lichaam klaar te stomen voor een lange winter vol met impacts!”

Absolut Park is je favoriet snowpark in Europa. Welk park is dat voor jou buiten Europa?
“Ja Absolut Park is gewoon echt een heel leuk park om te gaan shredden. Het is eigenlijk een run waarin je veel jumps en rails kan doen en dan een snelle en comfortabele stoeltjeslift om terug omhoog te gaan. Buiten Europa zou ik dan kiezen voor Cardrona in Nieuw-Zeeland, dan heb je een eindeloze winter. Ze hebben daar ook wel een goed park en daarnaast is Nieuw-Zeeland ook gewoon zo’n mooi land om heen te gaan. Ik voel me daar echt goed thuis.”

Je hebt al twee intense operaties en revalidaties achter de rug. Aan je knie en aan je scheenbeen. De impact van je jumps zijn enorm. Hoe ga je daar mee om? En hoe train je om blessures te voorkomen?
“Het zijn vooral de kleine blessures en overbelastingen die je kan voorkomen door regelmatig te trainen en ook op voeding te letten. Ik focus dan vooral op beenspieren en core stability. De twee zware blessures die ik opliep waren eigenlijk bijna niet te voorkomen, dit was echt pech met de crash die ik heb gemaakt. Als de impact zo zwaar is, maakt het niet meer uit hoe sterk je spieren zijn. Het voordeel van goede spieren is wel dat de revalidatie vlotter verloopt.

Op lange termijn is het nog wat afwachten welke impact dit zal hebben. Ik ben zeker niet van plan om mijn lichaam helemaal kapot te snowboarden, maar de kans is wel groot dat ik wat meer last ga hebben van mijn knieën op latere leeftijd. Maar ik ben er ook wel van overtuigd dat als ik mijn lichaam goed blijf onderhouden en spieren blijf trainen, dat ik hier wel nog vlot mee ga kunnen leven.”

Heb je een tip voor ons als we een nieuwe trick willen leren? Speel je de trick bijvoorbeeld eerst 1000 keer af in je hoofd, ontleed je hem tot in de detail, of train je op bepaalde vaardigheden?
“Als je jong bent kan je al wel eens sneller een trick proberen zonder 100 procent voorbereid te zijn. Je valt en staat op en kan hem opnieuw proberen. Als je wat ouder wordt is die impact precies wat zwaarder en ben je wel een paar dagen stijf van zo’n crash. Nu probeer ik de trick echt goed in mijn hoofd te hebben en het gevoel al in mijn hoofd te kunnen afspelen, voordat ik hem probeer. Zo kom ik de eerste keer meestal wel op mijn voeten terecht!”

Samen met Greentripper, een Belgisch bedrijf dat de CO2-uitstoot van je reis berekent en helpt te compenseren, heb je het initiatief “Green Tour’ opgezet. Je geeft handige tips & tricks om je ecologische voetafdruk te verkleinen. We hebben het even berekend op Greentripper: een retourtje met de auto vanaf het Ripstar hoofdkantoor in Amsterdam naar jouw geboorteplaats Wilrijk is 41kg CO2.  Welke tip heb je voor ons om deze voetafdruk te verkleinen?
“Amsterdam naar Wilrijk is nog een vlotte verbinding met de trein, dus dit is zeker een goed alternatief. Als je toch de auto nodig hebt, probeer hem dan zo goed mogelijk te vullen door bijvoorbeeld te carpoolen. Je kan ook je rit op Blablacar.com zetten, dan kan je mensen meenemen die hetzelfde traject moeten doen en zo leer je vaak wel toffe mensen kennen.”

Een ander goede tip die je gaf: koop tweedehands! Waar kunnen we een tweedehands board van Seppe Smits kopen ?
“Mijn tweedehands snowboards gaan meestal naar benefieten om geld in te zamelen voor het goede doel. Maar als ik er nog eens eentje op overschot heb, kan dit zeker wel eens gebeuren. Mijn kleren zet ik meestal wel op Tweedehands of op Vinted.”

Splitboarden is ook een goed optie om je voetafdruk te verkleinen. Je hebt Peak Lenin in Kirgizië beklommen. Kun je in een paar woorden omschrijven waarom splitboarden zo tof is?
“Ja, de Peak Lenin was eigenlijk mijn introductie tot het splitboarden, dus best wel een extreme. Ik vind het gewoon een zalige manier om tegelijkertijd mooie plekken te ontdekken en te snowboarden. Je krijgt ook gewoon meer voldoening uit de run die je achteraf naar beneden kan snowboarden, omdat je het gevoel hebt dat je die echt verdiend hebt. Ik vind het goed te vergelijken met een trip die ik twee zomers geleden heb gedaan in Noorwegen. Ik ben toen van Trondheim naar Tromso gefietst en je geniet zoveel meer van alle landschappen die je onderweg tegenkomt. Dit blijft tot nu toe de mooiste reis die ik ooit heb gedaan. Je beleeft ook gewoon zoveel prachtige momenten, zoals omhoog hiken tijdens een zonsopgang in the middle of nowhere samen met een paar van je beste vrienden.”

We lazen dat je het eens in je broek deed van angst in een spookhuis in Nieuw-Zeeland. Dat lijkt ons toch eigenlijk helemaal niet zo eng in vergelijking met de tricks die je doet ;-). Ervaar je wel eens angst tijdens het snowboarden? En heb je een tip voor ons hoe om te gaan met angst?
“Haha, ja ik daag iedereen uit om eens naar dat spookhuis te gaan! Dat zijn echte mensen die rondlopen, ze trekken aan je kleren en hijgen in je nek. Echt een aanrader. Door de jaren heen heb ik echt wel leren omgaan met angst en leren inschatten hoeveel angst ik aankan. Eigenlijk is angst goed om te hebben, want dit houdt je alert als je iets nieuws probeert. Een bepaalde hoeveelheid angst kan je nog omzetten in adrenaline, maar als het te overheersend wordt dan ga je aan slechte dingen beginnen te denken en als die overheersen gaat het meestal verkeerd aflopen.”

Gezond eten… Alles voor de sport. Heb je een speciaal dieet? En heb je ook een guilty pleasure?
“Ik was vroeger eigenlijk een ramp op vlak van voeding, maar door het reizen heb ik echt allerlei dingen leren eten en ook gezond eten leren appreciëren. Een specifiek dieet volg ik niet, maar ik probeer wel zoveel mogelijk vegan en veganistisch te eten. Mijn guilty pleasure is chocolade, echte pure chocolade.”

Welke andere activiteit geeft je naast snowboarden kracht, energie en plezier?
“Surfen is dan zeker hetgeen waarvan ik het meeste kan genieten naast het snowboarden. Het is misschien wel een beetje te vergelijken met snowboarden in de poeder, je bent heel erg afhankelijk van moeder natuur die je de goede condities geeft. Als dit gebeurt is het echt een zalig gevoel om te snowboarden of te surfen!”

Wat is de belangrijkste levensles die snowboarden je heeft geleerd?
“Reizen leert je over het algemeen wel veel dingen, je wordt er echt wel zelfstandig van. Maar waar ik echt van overtuigd ben, is dat als je iets graag doet, je het goed doet. Je gaat altijd dingen moeten doen die minder leuk zijn, maar zolang er meer positieve momenten zijn dan negatieve momenten gaat het leven goed zijn!”

Welke snowboarder inspireert jou?
“Momenteel kijk ik echt wel op naar Victor de Le Rue. Ik heb vroeger vaak met hem samen in het park gezeten, maar hij heeft de voorbije jaren de transitie gemaakt naar het freeriden en is ondertussen al meervoudig wereldkampioen. Het is zalig om te zien hoe hij zijn kennis van het freestylen heeft kunnen combineren met het freeriden. Zijn oudere broer Xavier de Le Rue heeft hem goed kunnen helpen om het extremere terrein te rijden. Ik heb ook wel het gevoel dat ik in de toekomst wel wat stappen wil gaan zetten richting het freeriden.”

Wat is je favoriete snowboard docu of movie?
“Ik heb vorig jaar de film Zabardast gezien. Een avontuur van een aantal snowboarders en skiërs die naar Pakistan gaan om een berg te beklimmen en naar beneden te snowboarden. Het deed mij echt denken aan mijn avontuur op de Peak Lenin en alle goede herinneringen die ik hieraan heb. Het is echt crazy hoeveel voldoening je van zo’n avonturen kan krijgen waarbij je eigenlijk echt veel moet afzien en je limieten moet verleggen.”

Vertel ons een fun fact over jezelf! Een grappig feitje, interessante of vermakelijke weetjes over jezelf of je leven.
“Ik heb nog nooit onder de 3000m gesplitboard, behalve in Landgraaf om de plank te testen, haha ;-).”

Tot slot, welk advies zou je iemand geven die wil beginnen met snowboarden?
“Ik heb zelf leren snowboarden op een Nidecker 118cm. Geen idee meer welk model. Maar snowboards zijn echt heel veel geëvolueerd sinds ik ben begonnen dus nu zijn beginner snowboards echt helemaal anders dan vroeger. Door de jaren heen ga je dan wel ontdekken wat voor soort snowboarder je bent en welke style van snowboard je graag gebruikt. Het belangrijkste wanneer je begint met snowboarden is dat je jezelf amuseert! Voor mij is snowboarden het leukste wanneer ik dit doe met vrienden dus ik kan iedereen zeker aanraden om altijd samen met vrienden erop uit te trekken. In het begin ga je waarschijnlijk wel veel vallen maar eens je dit stadium voorbij bent dan wordt het echt leuk.”

Tekst en interview: Nicole Scheerens