De wereld van: Fleur Stolk

Ben je nieuwsgierig hoe het leven van een topsporter eruit ziet? We duiken in het leven van een aantal sporters uit de wereld van surf, wake en snow! Wat is er nodig om tot topprestaties te komen, zowel fysiek als mentaal? Wat is hun drive en waar vinden ze inspiratie? We gaan in gesprek met een aantal sporters en vragen hun stoke voor de sport met ons te delen. Deze keer: Fleur Stolk, Nederlands Kampioen Wakeboarden onder de 18 jaar! Kom erachter hoe wakeboarden in een korte tijd haar passie werd, hoe ze zichzelf wist te ontwikkelen in de sport en hoe ook jij je eerste meters kunt maken op de baan.

• Naam: Fleur Stolk
• Leeftijd: 15 jaar
• Favoriete bestemming: Tenerife
• Board(s): Liquid Force, Virago 142cm
• Goofy of regular: regular
• Instagram: @surfchick010

Vertel ons over je achtergrond, waar kom je vandaan? 
“Ik ben Fleur Stolk, 15 jaar oud en woon in Rotterdam, Nesselande. Ik woon hier al sinds mijn geboorte en ben dus een echte Rotterdammer! Ik zit nu in 3 vwo en ga volgend jaar naar 4 vwo met het vakkenpakket E&M. Ik woon samen met mijn ouders, mijn grote zus van 17, mijn kleine zusje van 7 en mijn hond Pip. Allebei mijn zussen hebben niks met watersporten. Misschien komt dit nog wel bij mijn kleine zusje.”

Hoe ben je begon met jouw passie voor wakeboarden en hoe ziet een gemiddelde trainingsweek er voor jou uit?
“Van jongs af aan ben ik al een waterrat, ik kon al golfsurfen toen ik 4 jaar oud was. Ook kitesurfte ik al samen met mijn vader, ik stond dan tussen zijn benen. Dit was wat ik het liefste deed, ik vond alles op het water geweldig. Op 9-jarige leeftijd ben ik voor het eerst achter de kabel gaan wakeboarden in Alphen aan den Rijn. Ik vond dit echt vet, al die uitdagingen en grote obstakels. Ik hoorde dat er ook een wakeboardbaan in Nesselande zou worden gebouwd, sinds dat moment is wakeboarden mijn passie geworden.

Ik zat tot en met 2018 ook op hockey en ik speelde selectie. Toen ik eind 2018 gevraagd werd voor het Nederlands talententeam, heb ik helaas de moeilijke keuze moeten maken om te stoppen met hockey. Ik zag wakeboarden vanaf dat moment niet meer alleen als mijn passie, maar ook als sport. Ik train nu gemiddeld zo’n vier keer per week twee uur. Het verbaast me dat ik na zoveel rondjes op de kabel nog steeds elke ronde uitdagend vind.”

Kun je omschrijven waarom wakeboarden je passie is en welk gevoel het jouw geeft?
“Als mijn hoofd vol zit en ik even alles wil vergeten, ben ik bij de wakeboardbaan te vinden. Al is het maar een uurtje; het geeft mij altijd enorm veel energie. Wakeboarden is voor mij een ontsnapping aan het echte leven; er gewoon even tussenuit. Mensen vragen me ook wel eens: ‘wordt dat niet saai, elke keer hetzelfde rondje?’. Voor mij niet; je kan altijd nog dingen bijleren en nieuwe uitdagingen in dezelfde obstakels vinden. Ik heb ook wel eens momenten dat ik geen zin heb, wie niet? Maar als ik dan op het water sta, ben ik altijd blij dat ik toch ben gegaan. Het is zo divers dat je nooit bent uitgeleerd en dat maakt het zo een mooie sport!”

Kun je ons een kleine sneak peek geven in een minuut van vreugde die je hebt ervaren tijdens je meest epic wakeboard trip ? En waar was dit?
“In 2019 deed ik mee met het NK Wakeboarden in Alpen a/d Rijn. Ik was als eerste door naar de finales in de girls categorie. Op zondag was het moment aangebroken: de finale! Ik moest en zóu eerste worden, zei ik tegen mezelf. Ik stond tot aan de een na laatste run bovenaan, totdat iemand mij inhaalde. Ik had nog één run om Nederlands kampioen te worden, de zenuwen raasden door mijn lichaam en mijn hart klopte in mijn keel. Toen ik op het water stond was ik ongekend gespannen, zo gespannen dat ik viel in mijn run. Dat moment voelde echt vreselijk, ik was zo boos en teleurgesteld in mezelf, ik kon en wilde met niemand praten. Gelukkig wist ik de boosheid later om te zetten in iets positiefs; ik ben nog harder gaan trainen om het eerstvolgende NK wél de titel mee naar huis te nemen. Dit heeft me veel goeds gebracht; het liet me inzien dat als ik nog harder train de kans dat dit opnieuw gebeurt kleiner is. Wel blijft bij mij de spanning voor een wedstrijd groot. Je blijft altijd maar denken: “wat als ik weer val?”.

Wat zou je nog willen verbeteren aan je prestaties?
“Ik vind het soms moeilijk om vastigheid in het wakeboarden te vinden, het is natuurlijk geen teamsport en dat maakt het soms wel moeilijk. Ik ben aan het werken om vaste trainingsdagen voor mezelf in te vullen en dan mezelf nog meer pushen om nieuwe tricks te leren. Soms is dit moeilijk, aangezien je het alleen moet doen en er niet een team is waarmee je samen traint.”

Wat was tot nu toe jouw hoogtepunt van het jaar? Heb je je nog toffe plannen voor de toekomst?
“Ik ben in juli wél Nederlands Kampioen Wakeboarden onder de 18 jaar geworden. Dat is natuurlijk mijn hoogtepunt van het jaar. In de toekomst wil ik veel reizen, veel nieuwe mensen leren kennen en verschillende wakeboardbanen uitproberen. Ik bedoel; wat is nou een beter excuus om naar het buitenland te gaan?”

Welke andere activiteit geeft je naast wakeboarden kracht en energie?
“Lekker cliché, maar ik weet toch wel zeker dat dit met mijn vrienden en vriendinnen zijn is. Ook keep ik sinds kort in het hockeyteam A2. Dit geeft mij superveel energie, vooral in de winter als het wakeboarden stil ligt. Het klinkt misschien gek, maar alle sporten of activiteiten die ik doe die energie kosten, geven mij juist altijd veel meer energie terug.”

Wat is de belangrijkste levensles die wakeboarden je heeft geleerd?
“Het wakeboarden heeft mij geleerd dat als je iets echt heel graag wilt en je er hard voor werkt, je alles kan.”

Op welke topsporter heb jij een secret crush?
“Ik heb niet echt een topsport crush, maar als ik iemand zou moeten kiezen is het toch wel de niet al te bekende surfer Cole Alves.”

Vertel ons een fun fact over jezelf! Een grappig feitje, interessante of vermakelijke weetjes over jezelf of je leven.
“Ik ben sinds jongs af aan al een echte waterrat en ik stond toen ik vier jaar oud was al met bandjes op de golfsurfplank. En ik heb negen zwemdiploma’s. Dit kan soms best wel handig uitkomen, aangezien ik tijdens het wakeboarden wel eens knock-out ga.”

Wat eet je het liefst na een goede wakeboard sessie?
“Veel. Heel veel, haha! Na het wakeboarden heb ik altijd heel veel trek, het liefste eet ik dan het hele huis leeg. Meestal eet ik een banaan, dit stilt die trek altijd snel.”

Op welk board heb je leren wakeboarden?
“Ik heb leren wakeboarden op een beginnersboard van de baan. Mijn eerste eigen wakeboard was een Slingshot supergrom 130, op dit board begon ik echt nieuwe tricks te leren.”

Tot slot, welk advies zou je iemand geven die wil beginnen met wakeboarden?
“Mijn advies is; ga het gewoon een keer proberen. Wakeboarden is net als alle sporten, als je blijft doorzetten en het leuk blijft vinden, kom je er vanzelf. Soms zal je echt wel een keertje een klapper maken, maar die horen er helaas ook bij. No pain, no gain! Als je het jezelf  makkelijker wilt maken, kijk dan naar de weersvoorspellingen. Hoe minder wind, hoe beter. En als je een keertje bij Project 7 komt boarden vind ik het superleuk als je mij een DM stuurt naar mijn Instagram @surfchick010, dan kunnen we samen de baan op!”

Tekst en interview: Nicole Scheerens