Interview met Peer van Wakecamp Langenfeld

Als je wel eens hebt rondgelopen op een van onze surf en wake camps, weet je dat het al snel voelt als een klein dorp waar je iedereen kent. Maar er is nog zoveel dat je nog niet weet! Wat doet de crew bijvoorbeeld als ze niet werken? Hoe komen al die tipi’s hier? Waar haalt die surfleraar al die energie vandaan? Hoe kies je wat er op het menu staat en wie bepaalt welke koffie er wordt gedronken? Onze blogserie How We Rip is hèt antwoord op al je nieuwsgierigheid. Deze week: in gesprek met Peer, camp manager van het gloednieuwe Wakecamp Langenfeld. 

Peer is naast camp manager ondernemer, professioneel (freeride) skiër en liefhebber van alles wat met sport en bergen te maken heeft. Hij heeft heel wat meegemaakt voordat hij bij Ripstar terecht kwam. Lees verder en kom erachter hoe Peer opgroeide in Noorwegen, zijn eerste sprongen als driejarige kiddo op een snowboard maakte in zijn achtertuin, hoe een filmpje kan zomaar kan veranderen in een sponsordeal en wat zijn plannen zijn voor de toekomst.

Hey Peer! Die boardsports liggen jou wel hè? Hoe ben je eigenlijk begonnen?
“Ik ben begonnen met snowboarden toen ik ongeveer drie jaar was. Ik ben grotendeels opgegroeid in Noorwegen. Mijn moeder kreeg een aanbod om daar te gaan werken en mijn vader was gymleraar, dus die kon overal aan de slag. Ik was eerst alleen maar aan het freestylen. Ik had praktisch een privépiste met schans in mijn achtertuin.”

Klinkt cool. En toen leerde je skiën en snowboarden?
“Ik leerde mezelf eerst vooral trucs. Ik zag het, en deed het na tot het lukte. Snowboarden kon ik al, maar met skiën kon ik alleen van de schans. Salto’s en schroeven ging prima, maar van boven naar beneden skiën op een piste kon ik niet. Pas tijdens mijn opleiding op de ALO heb ik écht leren skiën.”

Was dat niet gevaarlijk? Alles jezelf aanleren?
“Ik ben ook wel vaak gevallen met snowboarden, ik heb allebei mijn kruisbanden gescheurd, links en rechts. En mijn sleutelbeen steekt uit, dus er zijn wel een aantal crashes geweest. Maar vaak kom je toch wel goed terecht.”

Gelukkig maar. Waarom ben je eigenlijk teruggegaan naar Nederland, als je in Noorwegen woonde?
“Na acht jaar vroegen mijn ouders; ‘wat willen jullie, blijven of terug naar Nederland?’. Mijn zusje was nog te jong om zich iets te kunnen herinneren van Nederland, dus die mocht niet meestemmen. Mijn oudste zus en broer wilden terug naar Nederland, ik wilde blijven. Ik had wel wat herinneringen aan Nederland, maar was zelf toen nog jong. Maar ja – meeste stemmen gelden – dus moesten we allemaal terug.”

Van achtertuin naar het WK freeride

Je begon met snowboarden, maar staat nu vooral op de ski’s. Waarom?
“In Nederland ging ik vaak op wintersport en ik heb ook de opleiding tot snowboardleraar gedaan. Op de opleiding gaven ze aan ‘als je dit wilt doen, moet je eigenlijk ook leren skiën’. Dus toen heb ik ook leren skiën. Ik merkte dat ik met lessen vaak op skiles werd gezet en dat ik ook op freeride gebied beter dan gemiddeld was. Ik merkte dat het niet vaak gebeurde dat ik met iemand ging skiën die een beetje hetzelfde kon, dus toen ben ik daar steeds verder in gaan uitbouwen. Freestylen doe ik nu nog weinig, ik zit vooral in de off-piste. Door mijn achtergrond in freestyle weet ik wel goed hoe ik moet landen. Ik snowboard ook nog heel graag, maar dat komt minder vaak voor.”

En nu wordt je ook gesponsord?
“Ja. Dat ging eigenlijk toevallig. Ik had die dag geskied en iemand had mij gefilmd. Ik stond daarna in de après-ski en iemand liet me dat filmpje zien. Toevallig stond de marketing manager van een merk achter me, en hij vroeg meteen wie dat was. ‘Ik’, zei ik. En zo ben ik erin ingerold. Op een gegeven moment ben ik ook meer wedstrijden gaan doen en nu komen er steeds meer sponsoren bij.”

En je bent ook te zien op tv. Hoe kreeg je dat voor elkaar?
“Vorig jaar deed ik mee aan het NK Freeride. Ik viel zowel bij mijn run voor skiën als snowboarden, dus ik had helemaal geen score. Toch heb ik blijkbaar een goede indruk achter gelaten, want het was een paar partijen opgevallen. Toen kwam er een nieuw onderdeel in Ski en More; een programma van RTL4 dat langs skigebieden gaat. Dan gingen ze geiten melken, saaie dingen, ze wilde meer actie. Toen hebben ze mij gevraagd om een aantal challenges te doen.”

Nu is je hobby ineens je baan, geniet je nog van skiën?
“Als ik lekker rustig wil skiën, ski ik liever op de piste, want zodra ik off-piste ga dan zie ik het snel als een training. Dan denk ik ‘oh daar kan ik deze trick doen’. Al moet ik zeggen dat ik nog steeds wel wil dat die bocht op de piste ook perfect is, ook omdat het lekkerder voelt. Dus dan streef je daar wel naar. Maar genieten doe ik zeker.”

Van Events naar productie

En nu heb je je eigen bedrijf?
“Ja! Mountain Events. We organiseren de winteropening en sluiting, trips waar je ski’s kan testen, we doen ook aan het uitzenden van skileraren en zijn dit jaar ineens een productieteam. Dat is per ongeluk eigenlijk zo gekomen. Vorig jaar was ik onderdeel van RTL en dit jaar door corona hadden ze besloten dit jaar niet te gaan, maar wij waren van mening dat het wel kon. De sponsor ging akkoord en toen hebben we in Oostenrijk in 10 dagen opnames gemaakt. Toen mochten we ineens alles zelf bepalen, de challenges, het materiaal, de spots.”

Wakecamp Langenfeld

Het klinkt alsof je vooral in de sneeuw zit. Waarom dan het camp manager van het wakecamp?
“Ik vind het wakeboarden ook heel tof en ik hou van organiseren, dus het past er mooi bij. Het wakepark in Langenfeld is het grootste park ter wereld, ik ben er zelf al vaak geweest. Ik dacht altijd; hier moet echt een keer iets mee gebeuren. Nu wordt het eindelijk gerealiseerd!”

Het is natuurlijk helemaal nieuw. Wat kunnen mensen verwachten van het camp?
“Je moet denken aan een pretpark. Iedereen krijgt elke dag een dagkaart waarmee ze de hele dag kunnen wakeboarden. ‘s Ochtends zijn er lessen waar je alle ins en outs leert, de rest van de dag kan je zelf de baan op. Er is ook een wavepool, en er zit een skatepark in de buurt. Voor iedereen die wil leren wakeboarden is het park heel toegankelijk, maar ook de ervaren wakeboarder gaat een toffe tijd hebben. Voor iedereen wat wils, dus.”

Klinkt goed! Wat moet je doen om mee te mogen?
“Boeken, haha. Het is een 18+-camp, dus je moet wel 18 jaar of ouder zijn. Voor iedereen tussen de 12 en 17 jaar is er een heel tof Young Wakecamp bij Down Under in Nieuwegein, dat heb ik een aantal jaar geleden ook opgezet vanuit Ripstar.”

Thanks voor je tijd Peer! Mogen we je tot slot nog een paar snelle dilemma’s voorleggen?
“Sure!”

• 1/ Zomer of winter?
  “Dan kies ik voor winter. Dan heb ik de leukste tijd, qua hobby’s en sport. Maar ik houd ook echt van warmte. Als ik op vakantie ga, ga ik eigenlijk altijd naar tropische gebieden.”
• 2/ Koffie of thee?
  “Thee. Ik ben niet zo’n koffiedrinker.”
• 3/ Freeride of freestyle?
  “Freeriden. Vorig jaar ben ik drie maanden in de bergen geweest, en misschien vijf keer in het funpark. Ik vind freestyle nog steeds leuk om te doen, maar ik focus me nu vooral op de off-piste.”
• Nooit meer in Nederland of nooit meer naar het buitenland?
  “Haha, wat is dat nou voor vraag. Hmm, ja – dan toch maar nooit meer in Nederland. Dan zou ik terug naar Noorwegen gaan. Toch weer die bergen in.”

Samen met Peer shredden op Wakecamp Langenfeld deze zomer? Bekijk ons aanbod wakecamps.